گرگ
مرد را دردی اگر باشد خوش است - درد بی دردی علاجش آتش استگرگ
مرد را دردی اگر باشد خوش است - درد بی دردی علاجش آتش استآقای جکسون
واسه من خیلی سخت بود . مایکل جکسونی که با آثارش عاشق شدیم ، خندیدیم ، رقصیدیم و گریه کردیم ... فرقی نداره که کجای دنیا باشه یا که به چه زبونی صحبت بکنه یا که موقعیت اجتماعیش چی باشه ... برات عزیزه و دیگه هیچ دلیلی واسه دوست داشتنش لازم نیست ... و رفتن عزیزان آدمو متاثر می کنه ... اونقدر حالم گرفته بود که تو اتاقم براش گریه کردم ... آقای جکسون ... هر کجا که هستی دردهایت به عشق تبدیل باد ... هر کجا که هستی ... هر کجا که هستی ...
تو همیشه می دونستی که چطوری اشکمو در بیاری
آیا هیچ وقت ازت پرسیدم که چرا ؟
انگار که دیگه نمی خوای بهم آسیبی بزنی
فقط سعی نکن که منو درک کنی
چون که جملاتت کافی نیست ...
تو و رفیقات همیشه به من می خندین
اما اشکالی نداره ... اشکالی نداره ...
بدون که دیگه خنده ای در کار نیست
وقتی که دیگه نیستم
و هیچ اشکالی نداره ... اگه برم و نباشم ... آرامش خاطر دارم ...
( از ترانه ی Give in to me )
همیشه یار تو
بلندی موی سیاهت شب یلداست
اشکای تو به پاکی آب چشمه هاست
سپیدی سینه ی تو برف زمستون
چشمای آبی تو مثل یه دریاست
من از شروع شب در انتظار تو
تو یار غیر و من همیشه یار تو
بیرون داره میاد شب از تو خونه ها
تو خورشید منی ، تو هم بیرون بیا...
بی خیال مخاطبم پیدا می کنه 
+ در رویاهام خودم رو می بینم که مهد کودک دارم و دفتر کارم تو همون مهد کودکمه !!! خوب رویامه دیگه چی کار دارین اصلا
اگه حتی
اگه حتی همه از من رو برگردونن
اگه حتی مجبور باشم که زیر پل بخوابم
اگه حتی همه ی دوست داشتنی هام نابود بشه
اگه حتی همه ی تلاش هام بر آب بره
اگه حتی گریه های شبونه صداش تا پشت کهکشانها بره
اگه حتی تک تک شهاب سنگ ها رو سر من یه نفر خراب بشه
اگه حتی اندوه و دپرشن اونقدر زیاد بشه که سنگ صبورم زیر بارش خورد بشه
اما فقط تو به من لبخند بزنی ... مهربون همیشگی ...
همه اش قابل تحمل خواهد بود ... همونجوری که تا الان بود ...
مهربون همیشگی
تویی که دوست می داری
تویی که به آغوش می کشی
بی هیچ دلیلی ... بی هیچ دلیلی ...
+ دوستانی که براتون آدرس این وبلاگمو ایمیل کردم ٬ لطفا آدرسش رو به کسی ندید یا جایی لینک نکنید .
+ خوشحال می شم نظر بگذارید . اما نظر ها رو تایید نمی کنم . همه شونو از کنترل پنل وبلاگم می خونم .